“Διανύουμε το τελευταίο μίλι προς την ελευθερία από την πανδημία” είχε δηλώσει τον Φεβρουάριο ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Το μήνυμα αισιοδοξίας συνοδεύτηκε και από την ρομαντική επισήμανση ότι “ο ήλιος του εμβολίου φωτίζει, πια, την επόμενη μέρα”.
Σχεδόν 10 μήνες αργότερα, όχι μόνο δεν έχει επιβεβαιωθεί η αισιοδοξία του πρωθυπουργού, αλλά όποιος πιστεύει πως βαδίζουμε προς το τέλος είναι αιθεροβάμονας. Στο δυσοίωνο περιβάλλον του κορωνοϊού, με τον οποίο έχουμε μάθει να συμβιώνουμε, η κατάσταση επιδεινώνεται δραματικά.
Οι εκτιμήσεις ειδικών που παρουσιάζονται κατά κόρον στα ΜΜΕ, άλλοτε αισιόδοξες και άλλοτε το αντίθετο, δεν είναι απαραίτητες, ούτε καν βοηθούν. Ο καθένας σχηματίζει ένα πιθανό μέλλον και βάσει των, αδιαμφισβήτητων, μελετών του, εξάγει ένα συμπέρασμα.
Γενικώς, οι εκτιμήσεις είναι περιττές και άσκοπες. Ελπιστικές και μη. Βέβαια, είναι χειρότερο να προλειαίνεται το έδαφος ότι βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους και έπειτα αυτό να κατακρημνίζεται θριαμβευτικά. Είναι προτιμότερο να αντικρίζεται η νοσηρή αλήθεια, όσο και αν πληγώνει, παρά να θεωρούμε πως πλησιάζει το τέλος της εφιαλτικής πανδημίας και αργότερα να μοιάζει εκ νέου ατελεύτητο.
Η επέλαση της Covid-19 θα συνεχίσει και τον χειμώνα απρόσκοπτα, κρατώντας μας αιχμάλωτους στο βυθό της αβεβαιότητας. Ο καθένας λαμβάνει την ευθύνη των πράξεων του, αλλά είναι απαγορευτικό να επιρρίπτει ευθύνες σε άλλους.
Τα μέτρα που λαμβάνονται από την κυβέρνηση και εστιάζουν στους μη εμβολιασμένους έχουν χαρακτήρα τιμωρίας. Το μείγμα των περιορισμών δεν μπορεί να ανακόψει την ορμή της πανδημίας και η τιμωρητική πρακτική είναι άγνωστο και αμφίβολο αν θα οδηγήσει σε βελτίωση της κατάστασης. Ιδίως, με τον τρόπο που ανακοινώνονται, δίκην ποινής, τοποθετούν μία ομάδα ανθρώπων στο περιθώριο. Δαχτυλοδεικτούμενοι για την απόφασή τους, καταδικάζονται και υπόρρητα δημιουργείται σχισμή στην κοινωνία.
Άλλη μία επικοινωνιακή αποτυχία της κυβέρνησης. Αντί οι διστακτικοί να ενημερώνονται προσφυώς για τα οφέλη του εμβολιασμού για να υπερκεράσουν τις αμφιβολίες τους, κατηγορούνται για τα δεινά. Η εμπιστοσύνη τους χάνεται και η αντίδρασή τους θεριεύει.
Η αποτυχία για την “Επιχείρηση Ελευθερία” ανήκει στην κυβέρνηση και στους επιστήμονες που την εκπροσωπούν. Προς επίρρωση της επιχειρηματολογίας τους για το εμβόλιο, ειπώθηκαν υπερβολές που έδωσαν δικαιολογημένα έδαφος στην αμφιβολία, την διάψευση και τον αντίλογο. Όχι, ο εμβολιασμένος δεν είναι άτρωτος. Όχι, ο εμβολιασμένος δεν έχει μηδενικές πιθανότητες να νοσήσει. Το εμβόλιο δεν βάζει αυτομάτως τροχοπέδη στον κορωνοϊό. Τα επιχειρήματα για την πειθώ των πολιτών, εκτός από την λανθασμένη ρητορική, εκπυρσοκροτούν και ναρκοθετούν το ίδιο το σκεύασμα και τον σκοπό του.
Την περίοδο που η ανάγκη προτάσσει ενότητα, κυριαρχεί η αίσθηση της διάσπασης στο κοινωνικό σύνολο. Οι άνθρωποι, οι οποίοι σηκώνουν όλη τη δίνη, μεταξύ άλλων την αβεβαιότητα, την οικονομική κατάρρευση, το άγχος, καλούνται να διαχειριστούν μία κρίση την οποία μία ολόκληρη ελλειμματική ηγεσία αδυνατεί να θέσει υπό έλεγχο και βρίσκεται σε διαρκή σύγχυση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου